Minnoşum 1 Aylık Oldu...

Herkese Merhaba,

Bugün 15 Nisan, yani kızım bugün 1 aylık oldu :)...

Zaman hızlı geçiyor diyemiycem, lakin, bu bir ay çokta kolay olmadı benim için. Lohusa sendromu her nasıl oluyorsa bana bolcana uğruyor galiba (?).. Özellikle minnoş uyumaya çalışıp beni yalancı meme gibi kullanmaya başladığı zamanlarda! Gözüm dönüyor lakin, bir süre sonra kucağımdaki minnoşun gözlerine bakıp herşeyi unutuyorum, ve kendime, tahammülsüzlüğümden dolayı çok kızıyorum.. Onun cennet kokusu bana ilaç gibi geliyor.. Ve kollarımdaki emanetime sarılıp, istekleri karşısında saygıyla eğiliyorum :).. Şimdilerde tek isteğim kuzumun kırkının çıkması ve havaların mükemmel seviyede iyi olması, artık kızımla kendimizi dışarı atalım istiyorum... Yürümeyi ve spor yapmayı çok özledim! Ameliyattan dolayı kırkıma kadar herşeyin yasak olması delirtiyor, lakin geri sayım başladı ve son 9 gün.. Sonrasında doktorum ne uygun görür bilmiyorum (?). Umarım hareket etme özgürlüğüm geri gelir :)...

Kısacası bu bir ayda anneliğin ne kadar zor, sabır isteyen ve kutsal bir görev olduğunu tecrübelediğimi de söylemeden geçemiycem... Dilerim bu görevi hakkıyla yapabilirim.. Çünkü kızım bana geldiğinden beri tek derdim o oldu... Tüm dünyam, varlığım, herşeyim.. 

Kızım ALYA ==> Çok seviyorum.net!


Melek

15 Günlük Bebeğim...

Herkese Merhaba,

Kızımla 15 günümüz geride kaldı.. Zaman hızla geçiyor.. Doğum anını hatırlamak için doğum anına ait video'yu izlediğimi farkettim, sanırım kızımla zamana yetişemiyorum, bazen kızıma da yetişemediğimi düşünüyorum... Farkında olduğum en net şey ise her geçen gün ona daha da bağlandığım gerçeği. Gözlerini odaklamaya çalışırken bazen şaşı bakıyor, bazen ona sarfettiğim sevgi sözcüklerini anlarmış gibi tebessüm ediyor, işte o anlarda ölüyorum... Zaman duruyor gibi.. Daha 15 günlük olduğu halde ona temas ettiğimde sakinleşmesi, bana olan sonsuz güveni anlatılmayacak kadar özel... Ve o güveni sarsılmasın diye dualar ediyorum.. Aramızdaki sinerji hep böyle kalsın, özel olsun istiyorum... Hayatımdaki bu küçük insanı, kadını çok seviyorum..

Kızıma Alya'ma..

Sonsuz sevgilerimle,

Melek

Kızım Alya ile Geride Kalan Bir Hafta

Herkese Merhaba,

Artık anneyim, taze anne... Daha bir hafta oldu, kızımla geçen her sn bile inanılmaz özel!

Kızım 14 mart salı akşamı saat 23:00'de gelmek istiyorum dedi ve belirtileri gönderdi... Sabaha kadar uyutmayan kasılmalar 4-5dk aralığına düşünce sabah 7:00'de doktorumuzu aramaya karar verdik. (Sanırım biraz aceleci davrandık :). Hastaneye varıp nst'ye bağlanınca kasılmaların şiddetinin doğumun aktif fazı için yeterli olmadığını öğrendik, daha latent dönemindeymişim ve doğumun normal olarak başlaması için de zaman gerekiyormuş... Latent dönem sancılarının hissettirdiği acı bu kadar çoksa, aktif fazı hayal edemiyorum!).

15 Marta karlı bir angara sabahıyla başladık, hastaneye giden yolda ve geçen zamanda kendi iç dünyama da bir yolculuk yaptım... Hayatımın evrelerini ve bundan sonrasını düşündüm.. Kızımla buluşmaya artık çok az zaman vardı, anne olma duygusunu hücrelerime kadar hissetmek;"Anne olmak=Korkuymuş" ilk hissetiğim güçlü duygu "Korku" oldu..Bunları düşünürken hastaneye vardık. Yanımda en değerlilerimle Babam, Annem ve Sevgilim.. ve birkaç saat sonrada canım kızım Alya'm!

Doğum sürecim iyi başlayıp da, istediğimiz gibi ilerlemesede, başarılı bir operasyonla kuzumu kucağıma verdikleri an herşey anlamsızlaştı... Artık tek odağımın kucağımdaki küçük insan olduğu gerçeği anlatılamayacak kadar muhteşem... Tarihe not: 15.03.2017 Saat: 14:31 "Bebek Şahin" gelmiş... O bebek, benim pembe yanaklım Alya'm..

Ve mucizemle geçen ilk haftamın özeti; Tatlı bir yorgunluk.. Hergün kuzumun yeni bir özelliğini keşfetmekse pahabiçilemez.. Hoş geldin kuzum hayatıma, sefalar getirdin.. Benim küçük insanım...

Sevgiler sevgiler

Melek
 

Geri Sayım 40. Hafta

Kuzu gelmeye karar verdi galiba? Birazdan hastaneye gidiyoruz...

Geri Sayım 39. Hafta

Herkese Merhaba,

Bugün "8 Mart Dünya Emekçi Kadınları Günü" yani bizim günümüz, tüm kadınların günü kutlu olsun...  

Ben güne içimdeki küçük kadınla başladım :)  minnoş prensesimle :) herzamanki gibi, sabah, açma germe hareketleriyle beni uyandırdı.. hadi uyan 39. haftamızı da geride bıraktık ki biz coşkusuyla.. 40'a 1 hafta kala acaba ne zaman gelecek düşünceleri de kafamda spin atıyor ama nedense çok rahatım, korku endişe panik gibi bilimum duygular uzağımda, sanırım uslu uslu duruyor olması böyle hissettiriyor.. Akşam annem ve babam geliyor, o nedenle içim kıpır kıpır, 34 yaşında bir kadın olsamda, mevzu ailem olunca içimdeki çocuk pörtlüyor.. Bir de bu geliş özel bir geliş, 3. torunlarını karşılama merasimi :).. Gerekçe özel olunca duygular da coşuyor haliyle.. 

Bir haftada neler mi yaptık biz, artık rutine bağladık, sabahları istesemde çok uyuyamadığımı farkettim, ilki artan wc ihtiyacı, ikincisiyse içimdekinin biyolojik saati, kuzunun sabah kalkışları 3 aşağı 5 yukarı benzer aralıklarda.. Ben de, uykum bölününce uyuyamayanlardan olduğum için mecbur kalkıyom, biraz sosyal medya takibi, biraz gazete sonra kahvaltı faslı, bir de evde duramıyorum.. Evi toplarlayıp kendimi hemen dışarı atıyom, insanların arasında olmak iyi geliyor... Dün kuzumun patoş teyzesine gelinlik baktık. Pronovias'a girince aradan geçen iki yıla rağmen herkesin beni tanıması da mutlu etti :) tabi bi fark da vardı.. Artık yalnız değildim, kocaman karnım ön plandaydı... Yarın da dr kontrolümüz var, geçen hafta yüzünü elleriyle kapadı zuzu. Babasından yüz görümlüğü istiyor bence, bize bol bol totosunu gösterdi. Gelişimi iyi, suyu yeterli, ortam stabildi.. Bakalım bu haftaki durumlar ne olacak? Gül cemalini görebilecek miyiz, yoksa bize yine nanik mi yapacak, doğana kadar sabredin mi diycek yaşayıp görecez...

Şimdi kalkıp akşam için hazırlık yapmam gerekiyor :)... Çünkü İlk ve Sonsuz Aşkım Babam ve Papatya Prensesim Canım Annem geliyorrrr

Sevgiler Sevgiler..

Melek
 

Geri Sayım 38. Hafta

Merhaba,

Bugün 38. Haftamıza da merhaba dedik.. Kaldı iki hafta.. Heyecan var mı yok aslında, zaten halen hazır da sayılmam 😜, o nedenle kuzu bu iki haftayı da içerde rahat rahat geçirsin diyom. Hem zaten daha anneannesi ve dedesi gelecek, yatağını anneannesi hazırlasın istiyom, hastane çantasına da son dokunuşları yine o yapsın -tecrübeli gözlerle 😉- sanırım bundan ağır aksak hallerim 😜.

Gelelim bu bir haftanın nasıl geçtiğine; Geçen hafta ki kontrolümüzde tekrar doğum pozisyonunu almıştı zuzu, ama kanala girmemişti, yani yine dönebilir tedirginliği var 😬. Sanırım spiningbaby işe yaradı ya da konuşmam bilemiyom artık, ama Burcu Hnm, spiningbaby hareketlerini yapma dedi (tekrar dönmesin diye), o nedenle bu bir haftada rutin yürüyüşlerimi yaptım, birde hamile pilatesi tabi.. Ha bu arada benim kıza yaptığım uyarılar işe yaradı mı diye sorarsanız nayır nolamaz modundayım.. Sıpa sağolsun sabah erkenden güne başlama konusunda istikrarlı, o kadar dedim oysa ki anneciğin dinlenmesi uyuması lazım diye! Bu sabah 38. haftamdayım coşkusundan mı nedir kendi rekorunu kırdı 5'te dikti beni ayağa 😒. Yani o sebep kalabildiği kadar kalsın içerde, en azından sadece tepiklerini hissettiriyo, dışarda olsa yandım kızım modunda gezerim artık!!!

Bu bir haftada da kilomda bir artış olmadı, o nedenle zuzu acaba ne durumda diye meraklardayım, umarım içerdeki amniyon sıvısının azalması (olması gerektiği şekilde) nedeniyle kiloda değişiklik görmüyorumdur, çünkü son iki kontrolümde kilosu aynıydı.. Yediklerim yaramıyor mu bu çocuğa diye bir panik halindeyim.. Yarın kontrolümüz var ve zuzunun pozisyonu ve gelişimini görecez ☺️. Bu arada karnım inmeye başladı sanırım, midem artık daha rahat, sadece belli bir süre ayakta zaman geçirince (en çok da yürüyüş yaparken hissediyom) alt karnımda acayip baskı ve gerginlik oluyor.. Evren artık yavaşla diyor kuşkusuz 😂. Artık küçük bir fil gibisin ve bu gövdeyle dans da bi yere kadar 😉 dimi ama... 

Evdeki hazırlıklar konusunda ne kadar yavaşsam, dış mekan için bir o kadar hevesli olduğumu da farkettim ☺️. Doğar doğmaz kendimi dışarıya vuracakmışım gibi araç seyahat kitlerini almayı ihmal etmedim, ve hemen de arabalara monte ettim ☺️. Bu neyin kafası bilinmez ama iyi bi kafa bence, yani tam Melek modu. 

Kısacası bizdeki havadisler böyle... Bakalım 39. haftaya neler olur?

Tarihe not: Zuzu anne sözü dinlemiyor mu, şimdiden rengini belli mi etti acaba ? Ama yine de ben ona kıyamam ki..

Sevgiler

Melek

Geri Sayım 37. Hafta

Sevgili kızım,

Bugün dr'dan iş göremez raporu alacaz, malum artık 37 haftalık olduk ve yasal olarak devlet baba çalışma diyor... Yani senle bugün itibariyle evdeki günlerimize start veriyoz... Geçen hafta bize nanik yapıp ters döndün, bakalım yarınki kontrolde pozisyonun ne; durum stabil mi, yoksa doğru yolu bulabildin mi??? Görcez artık 😂. Her nekadar dışardan müdehalelerle seni kandırmaya çalışsamda sanki pozisyonun değişmedi gibi geliyor bana 🤔.. Neyse hayırlısı artıkın!.. 

Yalnız evdeki günlerimiz için baştan anlaşalım, öyle sabahın köründe anneyi rahatsız edip uyandırmak yok ona göre 😜, malum işteki son günüme de karga kahvaltısını yapmadan başladım sayende! Neyse artık evdeyiz ve sen doğmaya karar verene kadar da anneciğin enerji depolaması, bol bol uyuması ve keyif yapması lazım! Anlaştık mı zuzu? Bu akşam da Nihal ve Özlem teyzenle buluşup mini mini babyshower yapcez, o da eksik olmasın dedik ☺️. Bak sen gelcen diye her bişeyi yapıyos 😬😬.

Bu arada son bir aydır her görenin erkek bebek bekliyorsun sanırım muhebbeti de daral getirdi... Benim içn kız olsun erkek olsun hiç farketmez lakin, doktorun 4 boyutlu makineyle göremediğini, karnımın şekline bakıp nasıl görüyolar anlamadım (?) bir de tüm planlamayı kız bebek için yapıp, son dakka dr hatası olursa işte bomba olur 😛.. o sebep yarın ki muayenede Burcu Hnm'a tekrar bi bak gözünü sevem diycem ahahahahah.. Bunu da yazayım burada kalsın, ilerde okuyup gülersin artık 😁.

Bebeğim herşey bir yana da, sana yetememek en büyük korkum 😔. Dilerim herşey çok güzel olur..

Sevgiyle,

melek