Herkese Merhaba,
Artık anneyim, taze anne... Daha bir hafta oldu, kızımla geçen her sn bile inanılmaz özel!
Kızım 14 mart salı akşamı saat 23:00'de gelmek istiyorum dedi ve belirtileri gönderdi... Sabaha kadar uyutmayan kasılmalar 4-5dk aralığına düşünce sabah 7:00'de doktorumuzu aramaya karar verdik. (Sanırım biraz aceleci davrandık :). Hastaneye varıp nst'ye bağlanınca kasılmaların şiddetinin doğumun aktif fazı için yeterli olmadığını öğrendik, daha latent dönemindeymişim ve doğumun normal olarak başlaması için de zaman gerekiyormuş... Latent dönem sancılarının hissettirdiği acı bu kadar çoksa, aktif fazı hayal edemiyorum!).
15 Marta karlı bir angara sabahıyla başladık, hastaneye giden yolda ve geçen zamanda kendi iç dünyama da bir yolculuk yaptım... Hayatımın evrelerini ve bundan sonrasını düşündüm.. Kızımla buluşmaya artık çok az zaman vardı, anne olma duygusunu hücrelerime kadar hissetmek;"Anne olmak=Korkuymuş" ilk hissetiğim güçlü duygu "Korku" oldu..Bunları düşünürken hastaneye vardık. Yanımda en değerlilerimle Babam, Annem ve Sevgilim.. ve birkaç saat sonrada canım kızım Alya'm!
Doğum sürecim iyi başlayıp da, istediğimiz gibi ilerlemesede, başarılı bir operasyonla kuzumu kucağıma verdikleri an herşey anlamsızlaştı... Artık tek odağımın kucağımdaki küçük insan olduğu gerçeği anlatılamayacak kadar muhteşem... Tarihe not: 15.03.2017 Saat: 14:31 "Bebek Şahin" gelmiş... O bebek, benim pembe yanaklım Alya'm..
Ve mucizemle geçen ilk haftamın özeti; Tatlı bir yorgunluk.. Hergün kuzumun yeni bir özelliğini keşfetmekse pahabiçilemez.. Hoş geldin kuzum hayatıma, sefalar getirdin.. Benim küçük insanım...
Sevgiler sevgiler
Melek
Artık anneyim, taze anne... Daha bir hafta oldu, kızımla geçen her sn bile inanılmaz özel!
Kızım 14 mart salı akşamı saat 23:00'de gelmek istiyorum dedi ve belirtileri gönderdi... Sabaha kadar uyutmayan kasılmalar 4-5dk aralığına düşünce sabah 7:00'de doktorumuzu aramaya karar verdik. (Sanırım biraz aceleci davrandık :). Hastaneye varıp nst'ye bağlanınca kasılmaların şiddetinin doğumun aktif fazı için yeterli olmadığını öğrendik, daha latent dönemindeymişim ve doğumun normal olarak başlaması için de zaman gerekiyormuş... Latent dönem sancılarının hissettirdiği acı bu kadar çoksa, aktif fazı hayal edemiyorum!).
15 Marta karlı bir angara sabahıyla başladık, hastaneye giden yolda ve geçen zamanda kendi iç dünyama da bir yolculuk yaptım... Hayatımın evrelerini ve bundan sonrasını düşündüm.. Kızımla buluşmaya artık çok az zaman vardı, anne olma duygusunu hücrelerime kadar hissetmek;"Anne olmak=Korkuymuş" ilk hissetiğim güçlü duygu "Korku" oldu..Bunları düşünürken hastaneye vardık. Yanımda en değerlilerimle Babam, Annem ve Sevgilim.. ve birkaç saat sonrada canım kızım Alya'm!
Doğum sürecim iyi başlayıp da, istediğimiz gibi ilerlemesede, başarılı bir operasyonla kuzumu kucağıma verdikleri an herşey anlamsızlaştı... Artık tek odağımın kucağımdaki küçük insan olduğu gerçeği anlatılamayacak kadar muhteşem... Tarihe not: 15.03.2017 Saat: 14:31 "Bebek Şahin" gelmiş... O bebek, benim pembe yanaklım Alya'm..
Ve mucizemle geçen ilk haftamın özeti; Tatlı bir yorgunluk.. Hergün kuzumun yeni bir özelliğini keşfetmekse pahabiçilemez.. Hoş geldin kuzum hayatıma, sefalar getirdin.. Benim küçük insanım...
Sevgiler sevgiler
Melek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder