Sevgili Alya'm,
Senin kokunu içime ilk çektiğim, seninle göz göze ilk geldiğim, seni kucağıma ilk aldığım kısacası mucizem'le tanıştığım ve mucizem'e temas ettiğim o günün üzerinden tam tamına bir yıl geçmiş...
Geçen yıl tatlı bir telaşe ve yorgunlukla başlayan 15 mart sabahını, hastaneye gidişimizi, sonra sana saatler kala hastanede ki trafiği, annemin babamın sevgilimin bekleyişini, koşa koşa hastaneye gelen Fatoş teyzen ve Batuhan dayını, yüzlerini, heyecanlarını, korkularını o kadar net hatırlıyorum ki yani her şeyi dün gibi, o kadar taze ki..
Seni bekleyişte bende hakim olan sana yetememe korkumdu, anne olmak korkmakmış dedim.. bugünlerde bu duygu boyut değiştirdi kızım.. Artık korkum yetememekten ziyade sana yetişememek senle yarınları karşılayamamak oldu..
Sen büyüdükçe, geliştikçe yeni şeyler öğrenip keşfettikçe ben de senle yenilenir yeniden öğrenir yeniden keşfeder oldum... İlk kahkahanı daha 2.5 aylıkken duyduğumda öldüm oracıkta mutluluktan... Sonra ilk kelimen "Anne" oldu (ki sen bu kelimeyi daha birkaç aylıkken ve genelde ağlarken söylerdin), çokta manidar bence :) sonra onu "Gel Gel Gel" takip etti (ben işe başladıktan sonra), sonra "Baba" dedin, sonra Mama, sonra Meme ve son zamanlarda "Yapma" 'yı da duyduk senden.. ilk emekleme çalışmalarını da 6. ayının içinde gördük, sonra bi yerlere tutunup (genelde koltuk kenarlarına) sıralamalar takip etti... Ayakta durma çalışmalarına adımlarını da ekledin.. ben işten geldiğimde boynuma koala gibi sarıldın.. Dadın Mari seni almak istediğinde yaygarayı kopardın :), gerçi o küçücük ellerinle boynuma sıkı sıkı tutunman kollarınla beni kocaman kavraman başını boynuma dayaman o nasıl tarifsiz bir saadet! uykuya geçmek için beni yalancı meme gibi kullanmansa kelimenin tam anlamıyla komedi.. memeyi gördüğünde yüzünün aldığı şekil, o laubali tavrın :) babanla en çok o anlarında güldüğümüzü bilesin... baban fast food'cu muamelesi yapıyor sana.. hele sabahları derin uykuda gibi görüntü verip benim yataktan kalkmamla gözlerini açışın... biyolojik saatlerimiz bile birbirimize çalışıyor kuşum! Dadın seni gün içinde hazırlamak istediğinde giyinmeye direnmeyişin bu bir nevi "melek sendromu", sende anan gibi gezintisin :). Dışarıya çıkacağını anladığında gözlerinin gülüşüne de ölürüm ki.. **Akşamları seni uyutana kadar takla atsamda, sen uykudayken seni özlemek nasıl bir duygu anlatamam sana!
Kuzum ben artık sensiz hiçbir şeyi planlayamaz oldum, es kaza hafta sonu tüm günü senle geçiremediğim zaman kendime kızar oldum... ve senden istemeyerekte olsa ayrı kaldığım her an için senden özür dilerim..
Ve Bugün 15.03.2018 senin "ilk doğum günün" ve bugün Emine Teyzen, Asya Ablan ve Necati Deden senin için geliyor kuzum...
Anılarına hep güzellikler ve mutluluklar dahil olsun..
İyi, dürüst, hakkaniyetli ve sevgi dolu bir birey olarak seni yetiştirebilmekte en büyük arzum.. Dilerim bunlara yetecek kadar yanında kalabilirim..
ve iyi ki doğdun kuzum! Sağlıklı mutlu huzurlu nice güzel yaşların olsun.. my little one!
My little ONE |
bana anneliği tattırdığın ve beni annen olarak seçtiğin için sana sonsuz teşekkürlerim...
Seni hep seven annen..
Alya'm |
(Doğum detayı: 15.03.2017 / 14:32 / 2995gr / dr. burcu saygan karamursel / Ankara TOBB ETU)
melek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder